Saba

Saba is een klein Nederlands eiland in het Caraïbisch gebied, met iets minder dan 2000 inwoners. Het hoort tot de bovenwindse eilanden en ligt ongeveer 45 km van Sint Maarten en zo'n 30 km van Sint Eustatius, in het noordoostelijk deel van de Caraïben.

In de loop der eeuwen werd Saba tientallen keren veroverd door de Nederlanders, de Spanjaarden, de Fransen en de Engelsen, maar in 1816 werd het definitief Nederlands. Vanaf 1954 was het onderdeel van de Nederlandse Antillen. Toen dat land op 10 oktober 2010 werd opgeheven, is Saba een bijzondere gemeente (openbaar lichaam) van Nederland geworden.

Het eiland gold lange tijd als zeer geïsoleerd, maar de laatste jaren is kleinschalig toerisme in opkomst.

Dorpen

Er zijn vier dorpen op het eiland:

The Bottom is de hoofdstad en grootste plaats op het eiland. Hier vindt je de overheidsdiensten en ook een kleine medische universiteit die Amerikaanse en Canadese artsen opleidt.
Windwardside ligt, zoals de naam al suggereert, aan de bovenwindse kant van het eiland. Hier zijn de meeste winkels en horeca.
Saint John's is een woonplaats, zonder winkels of horeca. Wel zijn beide scholen en de bibliotheek hier gevestigd.
Hell's Gate was vroeger het meest geïsoleerd, maar sinds de opening van het vliegveld in 1963 is dit de eerste plaats die bezoekers te zien krijgen. Op aandringen van de kerk is de officiële naam gewijzigd in Zion's Hill, maar die wordt in de praktijk niet gebruikt.

De huizen op Saba zijn wit, met rode daken en groene lijsten. Deze kleuren worden door de overheid voorgeschreven.

Taal

Nederlands en Engels zijn de officiële talen op het eiland. De voertaal in het dagelijks leven is Engels; Nederlands speelt een rol als bestuurstaal. Ook het onderwijs is in het Engels, al sinds 1829, toen de eerste school werd opgericht door de kerk. Nederlands wordt onderwezen als vreemde taal.

Klimaat

Het klimaat op Saba is tropisch en zonnig. De temperatuur varieert nauwelijks gedurende het jaar en is overdag zo'n 27 graden. De noordoostelijke passaatwind waait bijna altijd en zorgt voor verkoeling, waardoor airconditioning eigenlijk niet nodig is.

Saba ligt in het gebied waarin tropische orkanen voorkomen (de hurricane belt). Het orkaanseizoen duurt van begin juni tot eind november.

Munt

Op 1 januari 2011 heeft de Amerikaanse dollar de Antiliaanse gulden vervangen als wettig betaalmiddel. Alhoewel Saba deel uitmaakt van Nederland, wordt de euro niet gebruikt.

Arriveren

De reis naar Saba loopt eigenlijk altijd via Sint Maarten, dat rechtstreekse verbindingen heeft met onder andere Amsterdam, Parijs, Miami, Atlanta en Toronto, maar ook met Curaçao en andere Caraïbische bestemmingen.

Per vliegtuig

Winair vliegt meerdere keren per dag op Saba vanaf Sint Maarten. Omdat de landingsbaan op Saba maar 400 meter lang is, wordt er gevlogen met kleine vliegtuigen voor 19 passagiers. De vlucht duurt 12 minuten en staat te boek als adembenemend mooi.

Vanwege de korte landingsbaan wordt het vliegveld soms bestempeld als gevaarlijk, maar dit is ongegrond. Sinds de opening in 1963 is het dagelijks in gebruik en er zijn nooit ongelukken of andere incidenten geweest.

Door de korte vliegduur en het aantal vluchten per dag is een dagtrip naar Saba vanaf Sint Maarten zonder meer mogelijk.

Per boot

Saba kan meermalen per week per boot worden bereikt vanaf Sint Maarten. De overtocht, met de ferries the Edge en Dawn II, duurt ongeveer anderhalf uur. Zeebenen zijn gewenst, maar voor duikers, expats en anderen met veel of zware bagage kan dit een oplossing zijn.

Vervoer ter plaatse

Er is geen openbaar vervoer op Saba. Wel zijn er taxi's, zijn er enkele auto's te huur bij lokale bedrijven en is liften er heel gewoon. Fietsen is ongebruikelijk, maar voor de sportieve wandelaar zijn er diverse aantrekkelijke voetpaden (trails), met variërende moeilijkheidsgraad.

Er is één doorgaande weg op Saba (die heet dan ook the Road) die van het haventje naar het vliegveld loopt, via de vier dorpen. Ondanks de geringe afmetingen van het eiland bedraagt de totale lengte van de weg 14 km, door de vele bochten.

Automobilisten, die enige ervaring hebben met bergrijden, zullen hier weinig problemen ondervinden. Wandelaars kunnen bij duisternis het beste een lichtje dragen. Saba kent geen stoplichten, maar wel enkele verkeersborden. Officiëel wordt er rechts gereden, maar in de praktijk gewoon in het midden.

Eten

Veiligheid

Saba kent nauwelijks criminaliteit, het is een van de veiligste plaatsen ter wereld.

Bezienswaardigheden

Mount Scenery, die vanaf zee gezien het landschappelijk aanzien van het gehele eiland beheerst, is met zijn 877 meter het hoogste punt van Nederland en van het gehele Koninkrijk. De vulkaan geldt als slapend, maar potentieel gevaarlijk; de laatste eruptie vond plaats in 1640.

Musea

Harry L. Johnson museum, Windwardside. Gevestigd in een woonhuis uit 1840. Hier is een collectie voorwerpen uit de 19e en vroege 20e eeuw, archeologische vonsten die er op wijzen dat het eiland al ver voor de tijd van Columbus bewoners heeft gehad en een documentatiecentrum over Saba.

Dutch Museum Saba (Vlakbij het Harry L.Johnson museum). Met collecties uit de periode 1600 tot 1850 uit Nederland en presentaties over de relatie tussen Nederland en Saba plus via o.a. de WIC, West Indische Compagnie. Per slot van rekening is Saba 14 jaar Frans, 18 jaar Engels, maar 345 jaar Nederlands geweest.

Natuurparken

Saba-bank (een onderwater atol ten zuidwesten van Saba) wordt als een van de mooiste plaatsen in de wereld beschouwd om te duiken. Met 2400 vierkante kilometer is het een van ’s werelds grootste atollen. Niet te verwarren met het eiland Saba zelf, dat is slechts 13 vierkante kilometer groot en geen atol maar een vulkaan.

Stranden

In tegenstelling tot veel andere eilanden in de buurt kent Saba geen mooie witte zandstranden. De kusten rijzen steil uit zee op en er is slechts één stenenstrandje.

Overige

Binnenwateren

Saba heeft geen rivieren, meren of andere binnenwateren. Dit veroorzaakt soms problemen met de drinkwatervoorziening. Er is geen waterleiding; woningen hebben opslagtanks (cisterns) waarin regenwater wordt verzameld. Er is een ontziltingsfabriek van waaruit water per tankwagen kan worden rondgebracht, maar dat is kostbaar. Het Nederlandse leger heeft enkele keren drinkwater per schip aangevoerd.

Dit artikel is nog geheel in opbouw. Het bevat een sjabloon, maar nog niet genoeg informatie om bruikbaar te zijn voor een reiziger. Duik erin en breid het uit!