Gent: verschil tussen versies

Gent (oude benaming Ganda, wat samenvloeiing betekent) is ontstaan uit Keltische nederzettingen gelegen op de samenvloeiing van de Leie en de Schelde m.a.w. in zeer moerassig gebied. Destijds bestond de nederzetting uit 72 eilandjes en tal van houten bruggen tussen de verschillende gebieden. Vandaar komt ook de benaming de Kuip van Gent, omdat het centrum vroeger als een kuip in het water lag. Toch is het vooral doorte danken aan de twee grote abdijen in Gent, met namenamelijk de Sint-Baafsabdij en de Sint-Pietersabdij, dat de stad uitgroeide. Rond het einde van de 10e eeuw was Gent de grootste stad van de Nederlanden en groter dan [[Londen]]. Dit bleef het ook tot rond de 16e eeuw. In 1500 werd in Gent Keizer Karel V geboren, die niet alleen heerser van de Nederlanden, maar ook Spaans koning en Heilig Rooms keizer zou worden en vorst van talrijke overzeese gebieden. <ref>In zijn rijk "ging de zon nooit onder". </ref>Aan Karel V danken de Gentenaars hun bijnaam van ''stroppendragers''. Na een belastingrevolte liet Karel V op 3 mei 1540 de opstandige Gentenaars gekleed in een hemd en blootsvoets met een strop rond de hals in stoet van het stadhuis naar het Prinsenhof trekken.

Gent werd in de 17e eeuw weer de grootste stad van die Zuidelijke Nederlanden en bleef dat tot de hongersnood van 1745-1748. Het werd veroverd tijdens de Franse Revolutie door de Republikeinse legers en geannexeerd door Frankrijk. Nadien kwam Gent, samen met de rest van de Zuidelijke Nederlanden bij het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, waar het profiteerde van de Nederlandse koloniën en de aanleg van het kanaal Gent-Terneuzen. Onder Hollands bewind krijgt Gent in 1816 een eigen universiteit. Bij de [[w:Belgische Revolutie|Belgische Revolutie]] van 1830, was het enthousiasme in het Orangistische Gent veel lager dan in de rest van de Zuidelijke Nederlanden. Gent werd een belangrijke stad van België.