Taalgids Engels: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
wil iemand zich wagen aan Taalgids Mandarijn? |
||
Regel 3:
Engels is de officiële taal van onder andere [[Australië (land)|Australië]], [[Belize]], [[Nieuw-Zeeland]] en [[Nigeria]], en één van de officiële talen van onder andere [[Canada]], [[Ierland]] en [[Zuid-Afrika]]. Engels fungeert de facto als officiële taal van het [[Verenigd Koninkrijk]] en de Verenigde Staten.
Het Engels wordt daarnaast op grote schaal gebruikt als tweede taal of als officiële taal in het Gemenebest en is tevens de voorkeurstaal van bijna alle belangrijke internationale organisaties. Daarom kan de taal zeer nuttig zijn voor de wereldreiziger, ook in landen waar Engels niet de officiële taal is. De taal fungeert als lingua franca bij de communicatie in wetenschap, techniek en het internationale politieke en economische verkeer over de gehele wereld. Zeker in de westerse wereld kan men tegenwoordig in zowat ieder land met Engels terecht. Als men alle eerste- en tweedetaalsprekers bij elkaar optelt, is het zelfs de meest gebruikte taal ter wereld. Beschouwt men alleen eerstetaalsprekers, dan wordt het Engels echter overtroffen door het [[Taalgids Mandarijn|Mandarijn]] en het [[Taalgids Spaans|Spaans]].
Het Engels heeft mede als gevolg hiervan een zeer grote woordenschat ontwikkeld. Dit komt vooral doordat er vaak twee woorden naast elkaar bestaan voor hetzelfde: een Germaans en een Romaans (bijvoorbeeld ''freedom'' en ''liberty'', die beide 'vrijheid' betekenen). Het verschil in gebruik wordt grotendeels bepaald door het register: de Germaanse woorden worden bij voorkeur in het dagelijks leven gebruikt, de Romaanse synoniemen in de officiële en/of geschreven taal. Het totaal aantal woorden in de Engelse taal is onderwerp van discussie, maar volgens de Oxford Dictionary zijn het er minimaal 500.000.
| |||