China: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Regio's: bolde regios (en: TVerbeek) (Import from wikitravel.org/nl) |
→Oplichters: thee huis truc (Import from wikitravel.org/nl) |
||
Regel 730:
Desondanks kunnen sommige aangeboden diensten wel de moeite lonen. De prijzen gaan van ¥1 om de schoenen te poetsen, ¥10 voor het wassen en masseren van de haren of ¥15 met knippen, en vanaf ¥15 tot zo'n ¥50 per uur voor een massage. Met zo'n tarieven kan je je eventueel eens laten gaan.
Rond toeristische trekpleisters ben je beter '''op je hoede''' voor mensen die uit het niets '''een praatje''' komen slaan in het Engels, want dat kan het begin zijn van oplichterij. Dikwijls zijn dit (ex-)studenten van de betere Engelse scholen, die nu proberen iets bij te verdienen door hun vlot Engels te misbruiken. Wees vriendelijk, maar als ze beginnen aan te dringen dat je met hen naar een of andere speciale plaats moet gaan die niet in je planning stond, laat dat dan maar zo. Natuurlijk wil daar wel eens een Chinees bijzitten die werkelijk gewoon een praatje wil met slaan met een buitenlander, of samen op de foto wil.
Het klassieke voorbeeld van dit soort gedoe is de '''Chinese thee ceremonie'''. Net als je klaar bent met een toeristische attractie, komt een vriendelijk paar een praatje slaan, zoals steeds in perfect Engels. Naar ze beweren zijn ze ook toeristen, of misschien zijn het studenten, of anders is de ene z'n neef of nicht van buiten de stad aan het rondleiden. In elk geval, ze moesten toevallig ook jouw kant uit, en dus wordt er al wandelend een praatje gemaakt, beleefd, aangenaam en heel vriendelijk. Het is net achteraf dat je pas bedenkt dat ze voor complete vreemdelingen wel heel erg vriendelijk en open waren...
Een courante truc is het '''gratis bezoek aan de kunstgalerij'''. Toeristen worden mee geleid naar kleine kunstwinkeltjes van twijfelachtig allooi, waar ze dan onder druk worden gezet om veel te dure Chinese kunst te kopen, die dan nog namaak is ook. Dit komt het vaakst voor in Beijing, maar ook in andere grote steden zoals Shanghai heb je prijs in de buurt van de bezienswaardigheden.▼
Het verhaal gaat dan dat deze jongelui net op weg waren naar een bijzonder festival, of ze gingen net een kopje thee halen, dus als je wil, waarom ga je niet mee... en na een korte wandeling kom je in een thee-huis terecht, ergens in een winkelstraat waar van festivalletjes weinig te merken is. Als je dan het spel blijft meespelen kun je een echte thee-ceremonie beleven, waarbij je nieuwe vrienden als tolk fungeren. Al bij al niet eens zo oninteressant, en de thee hoort ook naar behoren te zijn, het enige nadeel is dat dit alles '''ridicuul veel meer kost''' dan courant is. Zoals steeds bij dit soort praktijken, is de truc dat er intussen zo'n gezellig sfeertje is ontstaan, dat je liever niet grof wil overkomen door te gaan weigeren, te klagen of anders de "goedkope toerist" uit te hangen. Om het nog wat leuker te maken kunnen ze ook nog gaan voorstellen om de rekening in twee te delen, in plaats van drie, zogenaamd omdat "vrouwen in China nooit betalen"; een andere optie om de rekening nog verder op te krikken is het kopen van thee als souvenir — iets wat je "vrienden" zeker niet zullen laten, want jij betaalt toch een derde of de helft (en mogelijk betalen zij zelf helemaal niks).
Let ook op voor een systeem in de grotere steden waarbij een goed uitziende vrouw, of een gezellig groepje studenten, vragen om mee op stap te gaan naar het theehuis, de bar of de karaoke bar. Dan krijg je zogenaamd op voorhand de prijskaart te zien, maar eenmaal de drankjes leeg en de rekening op tafel, blijkt er ineens een gans andere prijskaart te gelden met daarop een stuk hogere prijzen. Het beste is om de prijzen op te schrijven.▼
▲Een andere courante truc is het '''gratis bezoek aan de kunstgalerij'''. Toeristen worden mee geleid naar kleine kunstwinkeltjes van twijfelachtig allooi, waar ze dan onder druk worden gezet om veel te dure Chinese kunst te kopen, die dan nog namaak is ook. Dit komt het vaakst voor in Beijing, maar ook in andere grote steden zoals Shanghai heb je prijs in de buurt van de bezienswaardigheden.
▲Let ook op voor een systeem in de grotere steden waarbij een goed uitziende vrouw, of een gezellig groepje studenten, vragen om mee op stap te gaan naar het theehuis, de bar of de karaoke bar. Dan krijg je zogenaamd op voorhand de prijskaart te zien, maar eenmaal de drankjes leeg en de rekening op tafel, blijkt er '''ineens een
Nu de Olympische spelen in aantocht zijn, neemt het aantal mogelijk "slachtoffers" toe, en trekken de toeristische regio's dus ook meer "vrienden" aan. Let dan ook extra goed op met wie je in zee gaat!
Zie ook [[Oplichterspraktijken| Klassieke oplichterij en zakkenrollers]].
| |||