Europa: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k red. |
k →Middeleeuwen: redactie |
||
Regel 320:
De periode na de ineenstorting van het Romeinse Rijk (circa 330 tot 950) wordt in de huidige Europese geschiedschrijving de '''vroege middeleeuwen''' genoemd—soms wordt ook de term '''donkere middeleeuwen''' gebruikt voor deze periode, omdat er grote '''volksverhuizingen''' plaatsvonden met plunderingen en een sterke afname van de levenstandaard en het bevolkingsaantal. Er is over de toestanden van deze chaotische periode weinig schriftelijke informatie overgeleverd. In eerste instantie nam in de vroege middeleeuwen de geletterdheid af, maar aan deze tendens kwam een einde toen het '''Karolingische rijk''' ontstond, waarin Karel de Grote scholen oprichtte. Het gebruik van geld valt ook grotendeels weg ten voordele van transacties in natura. Geld wordt wel nog als maatstaf gebruikt.
Het rechtssysteem verwaterde in deze tijd, elke stam heeft zijn eigen gewoonterecht dat zoveel mogelijk gevolgd wordt. De Frankische vorsten reisden met van palts tot palts om de uitvoering van hun wetten te controleren en recht te spreken. Na Karel de Grote veranderde het systeem van Frankische graven in een feodaal systeem. De kerstening van Europa begon,
De '''hoge middeleeuwen''' (van circa 950 tot 1270)
Na het jaar 1000 kwam er meer '''stabiliteit''' in het middeleeuwse Europa. Aan de invallen van de Vikingen, die lange tijd West-Europa hadden geteisterd, kwam een einde. In Spanje werd de '''Reconquista''' ingezet, het terugdringen van de Moren uit Spanje. Door de verbeterende landbouwmethoden begon de bevolking gestaag toe te nemen. Talrijke nieuwe dorpen en steden werden gesticht. De bestaande, meestal door de Romeinen gestichte steden begonnen ook weer te groeien. Eveneens kwam de langeafstandshandel opnieuw op gang. Dit blijkt bijvoorbeeld uit de reis van Marco Polo naar China. Vooral Noord-Italië, met de Repubbliche Marinare, en het graafschap Vlaanderen, met Brugge als knooppunt van de handel tussen Noord- en Zuid-Europa, groeiden in korte tijd uit tot rijke gebieden. Vanaf 1080 ontstonden de eerste universiteiten en werd vooruitgang gemaakt in kunst en architectuur. In deze periode werden de grote romaanse en later gotische kathedralen gebouwd. Door de toenemende welvaart konden welvarende en machtige steden stadsrechten afdwingen.
De '''late middeleeuwen''' (van circa 1270 tot 1500) waren een periode van crisis in Europa. De '''pest''' (1347-1352) ofwel zwarte dood zorgde in die tijd voor tientallen miljoenen slachtoffers. Niemand wist wat te doen tegen dit virus, de wetenschappelijke kennis was ontoereikend (als men in die tijd al van wetenschappelijk kennis kan spreken). De verspreiding van het virus ging razendsnel, en heel Europa kwam in de ban van de zwarte dood. Arm en rijk werden getroffen. Er was al transport van mensen door Europa heen. Sommigen ontdekten toevallig methoden om het virus in te duiken: isolatie en er is ook sprake van soortelijke vaccins. Hele gezinnen werden getroffen. Veel huizen, grond, voorzieningen, boerderijen, akkers, ambachtelijke werkplaatsen, nalatenschappen bleven onbeheerd en leeg achter.
====Moderne tijd====
| |||