Taalgids Hongaars: verschil tussen versies

De werkwoorden worden vervoegd voor de tegenwoordige tijd (geen teken), de verleden tijd (teken is: -t,-ott/-ett/-ött), de gebiedende wijs (teken is: -j) en de voorwaardelijke wijs (teken is: -ná/-né). Bij de vervoeging wordt eerst het teken achter de stam geplaatst en daarna de persoonsuitgang. Vaak zijn daarbinnen dan twee of drie typen te onderscheiden op grond van de klinkers van het werkwoord (klinkerharmonie). Vaak ook worden alle de geronde voorklinkers en de ongeronde voorklinkers tot één groep samengenomen en is alleen het verschil tussen achterklinkers (a, o, u en de lange varianten) en voorklinkers (de overige) van belang.

Het lastigste deel van de vervoeging is de rol van het lijdend voorwerp. Er zijn twee hoofdtypen van vervoeging: de onbepaalde en de bepaalde vervoeging.

#* er staat geen of een een onbepaald lidwoord of een telwoord voor (bv.: egy ház'''at''' = ''een huis'', sok autó'''t''' = ''veel auto's'', három forint'''ot''' = ''3 forint''),

#* er is geen bezitsaanduiding achter het lijdend voorwerp staat,

#* er is geen verwijzing naar een al eerder genoemd of bekend verondersteld lijdend voorwerp,

#* als het een 1^ste of 2^de persoon lijdend voorwerp betreft, te weten: engem(et) = ''mij'', téged(et) = ''jou'', minket = ''ons'', titeket/beneteket = ''jullie''

#* er staat een bepaald lidwoord voor (bv.: a, az = ''de, het'' bij: a ház'''at''' = ''het huis'', az autó'''t''' = ''de auto''),

#* er is een bezitsaanduiding achter het lijdend voorwerp of ervoor staat een aanwijzend voornaamwoord (bv.: házá'''t''' = ''haar/zijn huis'', hibám'''at''' = ''mijn fout'', az'''t''' az autó'''t''' = ''die auto'', ez'''t''' = ''dit, deze'')

!colspan="7"|Regelmatige werkwoordvervoeging tegenwoordige tijd.<br>Voorbeelden.

|-

|-

!rowspan="2"|Werkwoord-<br>stam →

|-

!Bepaaldheid →

|-

!rowspan="2"|Werkwoord-<br>stam →