Europa: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 286:
==Info==
 
Wat maakt Europa zo aantrekkelijk? Zijn het de fjorden in Noorwegen, de stranden van Spanje, de architectuur van Sint-Petersburg of de echte gezelligheid van de Lage Landen? Waar je in Europa ook bent, altijd zal je gefascineerd zijn door het prachtige culturele erfgoed dat het continent te bieden heeft. In een tocht door Europa zal je ontdekken dat de regio's van Europa door haareen tumultueuze geschiedenis met elkaar verbonden zijn, maar juist ook dat er een grote diversiteit aan talen en culturen bestaat op een relatief klein oppervlak.

Europa behoort tot de meest drukbevolkte gebieden ter wereld, en heeft met onder andere Londen, Parijs en Rome unieke wereldsteden die over de hele wereld bekend zijn. Maar ook voor rust en ongereptheid ben je in Europa op de juiste plaats—denkplaats — denk maar aan de leegte van Scandinavië, de uitgestrekte berggebieden in Zwitserland en de kuuroorden in Centraal-Europa. Bovendien zijn al deze gebieden relatief eenvoudig te bezoeken, omdat toeristische voorzieningen in het werelddeel zeer uitgebreid zijn. Europa biedt voor ieder wat wils!
 
===Geschiedenis===
Regel 293 ⟶ 295:
====Klassieke oudheid====
 
Vaak wordt het '''Oude Griekenland''' aangewezen als beginpunt van de moderne Europese geschiedenis—Griekenlandgeschiedenis — Griekenland wordt dan ook de bakermat van Europa genoemd. Hoewel dit eigenlijk onterecht is, is dit niet verwonderlijk, omdat het culturele erfgoed van de Oude Grieken tot op de dag van vandaag tot de verbeelding spreekt. Tot 1000 v. Chr. werd Griekenland geregeerd door vele verschillende leiders van diverse afkomst. Het gebied groeide uit tot een mengsel van onafhankelijke stadsstaten, waarvan velen kolonies in het Middellandse Zeegebied vestigden. De klassieke Griekse cultuur, die rond [[Athene]] wordt gecentreerd, bereikte haar hoogtepunt in de vijfde eeuw v. Chr., alvorens door Philippus II van Macedonië in 338 v. Chr. te worden veroverd.
 
Onder Philippus had Macedonië diplomatiek en militair gezien de leiding gekregen over Griekenland (definitief na de Slag bij Chaeronea). Toen de dood van Philippus de Grieken ter ore kwam, meenden zij dat onder diens onervaren zoon de Macedonische hegemonie snel zou eindigen, maar na een onverwachte inval van Alexander de Grote (Pella, 26 juli 356 v. Chr. — Babylon, 10 of 13 juni 323 v. Chr.), moesten zij zich toch weer onderwerpen. Hierbij richtte hij in Thebe een bloedbad aan. Daarvoor nog trok hij ten strijde tegen de opstandige gebieden Thracië en Illyrië, in het noorden van Macedonië. Alexander de Grote verenigde de elkaar bevechtende Griekse poleis en veroverde onder meer Perzië en Egypte.
 
De geschreven geschiedenis van het '''Romeinse Rijk''' begint wanneer de Grieken enkele steden stichten in het zuiden van het land. In het noorden heersten de Etrusken en in het zuiden de Grieken, en precies tussen die twee gebieden lag de omstreden provincie Latium, waar de Romeinen woonden. [[Rome]] werd de belangrijkste stad van dit gebied en trok steeds meer macht naar zich toe. Nadat de Romeinen eerst de omliggende steden hadden veroverd, versloegen ze de in de 4e eeuw v. Chr. de Etrusken en in de 3e eeuw v. Chr. de Grieken in het zuiden. Zo verkregen zij uiteindelijk het gehele Italiaanse schiereiland en begonnen hun vele expansie-oorlogen.
 
Het Romeinse Rijk kwam op zijn hoogtepunt onder keizer Trajanus. In de derde en tweede eeuw v. Chr. werden de Punische oorlogen tegen de stad Carthago uitgevochten. Hierbij trok de beroemde Carthaagse generaal Hannibal met zijn leger via Spanje over de Alpen en vocht in geheel Italië voordat hij verjaagd werd. Nadat Carthago in 146 v. Chr. definitief was verslagen, waren de Romeinen de grootste macht in het Middellandse Zeegebied. Veel oorspronkelijk Carthaagse en Griekse kolonies in Afrika, Frankrijk en Spanje behoorden nu tot het Romeinse Rijk. Rond 200 v. Chr. kwam ook Griekenland zelf onder Romeinse heerschappij en daarbij de Griekse kolonies in het oosten, zoals die in Klein-Azië, Syrië, Palestina en Egypte.