Congo-Kinshasa: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Leopard (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 98:
Sinds het einde van de 19e eeuw hebben de traditionele manier van leven veranderingen ondergaan door het kolonialisme, de strijd voor onafhankelijkheid, de stagnatie van het Mobutu-tijdperk en meest recent, de eerste en tweede Congolese oorlog. Ondanks deze druk zijn de gewoonten en culturen van de Congo grotendeels behouden. Het land heeft 60 miljoen inwoners, voornamelijk het platteland. De 30 procent die in de stedelijke gebieden wonen staan het meest open voor westerse invloeden.
 
Een ander opvallend onderdeel van de Conglese cultuur is de "sui generismuziek". De CongolzenCongolezen hebben hun etnische muziek gemengd met Cubaanse rumba, merengue en soukous. Invloedrijke figuren van soukous en zijn uitlopers N'dombolo en Rumba rock zijn dr. Nico, Franco Luambo, Tabu Ley, Lutumba Simaro, Papa Wemba, King Kester Emeneya, Tshala Muana Koffi Olomide, JB Mpiana, Werrason, Kanda Bongo, Ray Lema, Abeti Masikini, Reddy Amisi, Pepe Kalle, Fally Ipupa, Awilo Longomba, Gatho Buvens, Ferre Gola en Nyoka Longo.
 
Andere Afrikaanse landen produceren muziekgenres die zijn afgeleid van Congolese soukous. Een deel van de Afrikaanse bands zingen in het Lingala, een van de belangrijkste talen in de DRC. Dezelfde Congolese soukous, onder leiding van Papa Wemba, heeft de toon gezet voor een generatie jonge mannen en werden ze bekend als de 4de generatie van de Congolese muziek en ze komen meestal uit de voormalige band Wenge Musica.