Bangkok/Rattanakosin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
FredTC (overleg | bijdragen)
→‎Rondom: vergeten
Leopard (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{pagebanner}}
'''Rattanakosin''' (Thai: รัตนโกสินทร์), ook wel '''Rattanakosin-eiland''' genoemd, is het historische centrum van [[Bangkok]] en de wijk met de belangrijkste bezienswaardigheden, waaronder het '''Koninklijk Paleis''' en '''Wat Pho'''. Rattanakosin is gesticht in 1782, toen Koning Rama I de Siamese hoofdstad verplaatste van Thonburi naar de overkant van de rivier de Chao PhrayarivierPhraya, waarmee een historische periode begon die bekend staat als de Rattanakosin-periode. Met een bezoekje aan Rattanakosin kom je talloze paleizen, boeddhistische tempels, musea, parken en monumenten tegen, waardoor je een betere inzicht krijgt in de Thaise cultuur, geschiedenis en godsdienst.
 
==Info==
Regel 10:
Ondanks deze successen ontstonden er een aantal problemen. In 1779 riep Koning Taksin zichzelf uit tot ''sotapanna'' (goddelijk figuur), waarmee hij de machtige boeddhistische monniken tegen zich in het harnas joeg. Siam bevond zich in een staat van economische stilstand met welig tierende corruptie en hongersnood. Veel Chinese groeperingen waren ontevreden met het huidige leiderschap, en Koning Taksin probeerde de orde te herstellen met harde straffen en zuiveringen. Een geliefde generaal onder Koning Taksin was Generaal Phraya Chakri, die de verovering van Cambodja succesvol geleid had. Terwijl hij leiding gaf aan de manschappen in Cambodja vond er in Thonburi een opstand plaats, waardoor Koning Taksin moest aftreden. Hij werd direct geëxecuteerd. Toen Phraya Chakri terugkwam uit Cambodja werd hem de troon aangeboden, om vervolgens gekroond te worden tot Koning Rama I, de eerste Koning van de Chakridynastie en het begin van de Rattanakosin-periode.
 
Als een van zijn eerste maatregelen besloot hij de hoofdstad naar de andere kant van de rivier te verplaatsen, van Thonburi naar Rattanakosin. Volgens hem had Rattanakosin een betere strategische ligging, zeker nadat hij er een kunstmatig eiland van gemaakt had. Hierdoor werd Rattanakosin in het westen omsloten door de Chao PhrayarivierPhraya en in het oosten door talloze kunstmatig gegraven kanalen. De gemeenschap van Chinese kooplieden die in Rattanakosin woonde, werd buiten de stadsmuren verplaatst naar het huidige [[Bangkok/Yaowarat en Phahurat|Yaowarat]]. Koning Rama I herstelde het maatschappelijke en politieke stelsel van de Ayutthaya-periode, en imiteerde zelfs de ruimtelijke planning en architectuur van die stad — inclusief het Koninklijk Paleis, dat nagebouwd werd aan de hand van bouwplannen die leken op die van het voormalige Koninklijke Paleis van Ayutthaya. Zelfs de bakstenen van de ruïnes van Aytutthaya werden per boot naar Rattanakosin verscheept om gebruikt te worden in de nieuwe hoofdstad.
 
===Oriëntatie===
 
Rattanakosin is in de achttiende eeuw gebouwd aan de hand van een strakke planning, waardoor je redelijk makkelijk je weg kan vinden. De wijk heeft een vergelijkbare indeling als de oude stad Ayutthaya. Net als in Ayutthaya is het open veld '''Sanam Luang''' het middelpunt van het gebied. Op het veld vinden belangrijke festivals en ceremonies plaats die in opdracht, aanwezigheid of ter ere van de koninklijke familie worden gehouden. Rondom het veld liggen de belangrijkste attracties van Rattanakosin, met aan de zuidzijde het '''Koninklijk Paleis'''. Een deel van de paleisgronden bestaat uit de boeddhistische tempel '''Wat Phra Kaew''', dat gezien wordt als de heiligste tempel van Thailand met de Smaragdgroene Boeddha. Ten zuiden van het Koninklijk Paleis ligt '''Wat Pho''', een tempel die bekend staat om z'n reusachtige liggende boeddhabeeld. Het beste kan je een hele dag uittrekken voor deze wijk. De Chao PhrayarivierPhraya stroomt ten westen van de wijk, en je kan de verschillende attracties bezoeken door in- en uit te stappen op de verschillende haltes van de waterbus. De wijk is klein genoeg om te voet door te struinen, maar neem een flesje water mee en houd rekening met de tropische temperaturen.
 
[[Bangkok/Khao San Road|Khao San Road]] is een integraal onderdeel van Rattanakosin, maar wordt in deze gids als een aparte wijk behandeld. Khao San Road is een hippiewijk en uitgaansgebied dat in contrast staat met de grandeur van het centrum van Rattanakosin. Een wandeltocht van Khao San Road naar het Koninklijk Paleis duurt zo'n 20 minuten zonder tussenstops.
Regel 49:
 
==Bekijken==
Rattanakosin heeft een overdaad aan pracht en praal, maar de top 3 attracties staan heel handig vlak bij elkaar. Bedenk dat je bij alle tempels netjes gekleed moet zijn (knieën en schouders bedekt) en dat er anders een kans bestaat dat je niet wordt toegelaten. Als je een tuk tuk neemt laat je dan niet wijsmaken dat de attracties gesloten zijn voor een ''Boeddhist Holiday'' of alleen maar 's middags open zijn. De attracties zijn iedere dag, de hele dag open. Als je de tijd hebt kan het verstandig zijn om de Grand Palace en Wat Pho op twee verschillende dagen te bezoeken daar zowel de omvang als de temperatuur teveel kan zijn voor 1 dag.
 
===Paleizen en tempels===
[[Bestand:Bkk-grandpalace-jpatokal.jpg|thumb|Het Koninklijk Paleis]]
 
* '''Grand Palace'''. (Koninklijk Paleis) De voormalige residentie van de Koning is naast de '''Tempel van de Smaragden Boeddha''' (''Wat Phra Kaew'') gebouwd en vormt er nu praktisch een geheel mee. De gecombineerde toegangsprijs is een stevige 250 baht; Thai mogen gratis naar binnen. Hiermee mag je ook naar binnen in de Vimanmek Mansion en Abhisek Dusit Troon Hal (net buiten het terrein), het Munten Museum, en krijg je een gratis gidsje met beperkte toegevoegde waarde. Het Paleis is dagelijks open van 8:00 tot 15:30 uur.
** De tempel bevat een klein jade beeldje, de ''Emerald Buddha (Smaragden Boeddha)'', van ondeugdelijke maar wel oude afkomst, en het wordt vereerd als het symbool van de Thaise staat. De eerste keer dook het beeld op in het noorden van het land, werd toen voor een tijdje naar [[Vientiane]] gebracht en kwam terug naar Bangkok in 1828. Bezoekers staan in de rij en schuifelen langs de Boeddha om lelies en wierook te offeren. Het tempelcomplex bestaat uit een aantal binnenplaatsen, gevuld met ''chedi'' torens in het goud en gebroken porselein en met kleinere tempels met weer andere Boeddha's. Ook prachtig is de grote muurschildering van de Ramayana die de buitenmuur van Wat Phra Kaew versiert (onderdeel van het Grand Palace terrein).
 
* Het Grand Palace is gebouwd in een Europese stijl, maar met Thaise daken die soms wat plompverloren er op lijken geplaatst. Slechts een klein gedeelte is geopend voor bezoekers: de ontvangsthal van het paleis (''Chakri Maha Prasat'') is waarschijnlijk het hoogtepunt. Er is ook een beetje saai, maar gratis, museum met antiek maar voornamelijk gewoon oud wapentuig.
 
* '''Wat Pho'''. Een blok (ca. 400 meter) ten zuiden van het Grand Palace, vind je Wat Pho, de tempel met de grootste ''Liggende Boeddha'' van Azië. Het is een adembenemend plaatje. Er is verder nog veel meer te zien op dit grote tempel complex, maar het staat met name bekend om zijn uitstekende massage school, dus maak gebruik van de gelegenheid: teken in voor ene cursus of neem gewoon een lekkere massage in de school aan de achterkant. Open van 8:00 tot 17:00.
Regel 68:
===Overig===
 
* '''Nationale Galerie'''. Th Chao Fa (''ten noorden van Sanam Luang''), [http://www.thailandmuseum.com/thaimuseum_eng/artgallery/main.htm]. Relatief klein en overzichtelijk. De permanente collectie is niet echt de moeite waard maar de periodieke tentoonstellingen van moderne kunst zijn vaak zeer interessant. Toegang 30B, open 09:00 tot 16:00 van woensdag tot en met zondag.
 
==Doen==
Regel 85:
* '''Silpakorn Universiteit''', 31 Na Phralan Road (tegenover ''Wat Phra Kaew'' en het ''Grand Palace''). Als Thailand's meest gerenommeerde instituut van de kunsten tref je hier vele gebouwen met kunstwerken van de studenten. [http://www.su.ac.th/]
 
* '''Thammasat Universiteit''', 2 Phrachan Road (naast het ''Nationale Museum''). Het hoofd terrein van de meest prestigieuze universiteit van Thailand. Hier hebben de invloedrijke politici, en de geslaagde zakenmensen gestudeerd. Het is een stuk moderner dan Silpakorn University ernaast en het is de moeite waard om een wandeling over het terrein te maken, zeker op een schooldag. [http://interaffairs.tu.ac.th/]
 
==Kopen==
* '''River City''', 23 Trok Rongnamkhaeng (''pier N3 Si Phaya''), [http://www.rivercity.co.th/]. Makkelijk bereikbaar vanaf de eigen pier van de River Express boot, vind je hier Bangkok's beste collectie van antiekwinkels — maar dit is (voor het grootste deel) ''echt antiek'' en conform geprijsd. Bedenk ook dat voor echt antiek een export vergunning nodig is. De meeste winkels kunnen dit echter, tegen een vergoeding, voor je regelen.
** '''Old Maps & Prints'''. Shop 412, 4F. Een fascinerend verzameling van (he, verrassend) oude kaarten, met nadruk op die van Thailand en zuidoost Azië. Ouder dan 100 jaar is meteen een paar duizend baht.
 
==Eten==
Regel 97:
 
===Duur===
Diner cruises op de Chao Phraya rivier zijn een toeristische maar leuke manier om de tempels te bewonderen terwijl je je tegoed doet aan verse vis. Er zijn vele verschillende bedrijven, maar ze vertrekken wel bijna allemaal vanaf de '''River City Pier''', naast pier N3 Si Phaya van de River Express.
 
* '''Wan Fah''', tel. +66-2222-8679, [http://www.wanfah.com/]. 2-uur durende diner cruise met een vast menu van aan westerlingen aangepast Thais eten, een orkestje met pling-plong muziek, en Thaise dans act. Vertrek: 19:00 uur vanaf River City, B1000 p.p. exclusief drankjes.
 
==Uitgaan==
Regel 109:
 
==Rondom==
* '''Tempel van de Dageraad''' (''Wat Arun''). Aan de overkant van de rivier, tegenover Wat Pho aan de [[Bangkok/Thonburi|Thonburi]] kant. Vanaf Tha Tien kun je met de pont naar deze tempel toe.
 
{{Brui}}