Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
(WT-nl) Snabel (overleg | bijdragen)
k (Import from wikitravel.org/nl)
(WT-nl) Snabel (overleg | bijdragen)
k Eindcorrectie (Import from wikitravel.org/nl)
Regel 3:
Op deze pagina bereid ik (nieuwe) pagina's voor. '''Wijzig deze alstublieft niet''' totdat ze onder hun eigennaam opgeslagen zijn.
 
Het '''Marais Poitevin''', ook wel '''la Venise Verte''' (''Groen Venetië'') genoemd, is een natuurgebied in het grensgebied van de [[Vendée]], [[Deux-Sèvres]] en de [[Charente-Maritime]] in [[Frankrijk]], ten westen van [[Niort]] in de regio [[Poitou-Charente]]. Het is een overblijfsel van de vroegere Golf van [[Poitou]], waarvan delen ingepolderd werden. Het gebied heeft een oppervlakte van ongeveer 1120 km<sup>2</sup>.
 
Vierduizend kilometer: dat is de totale lengte van de wirwar van waterwegen in het Marais Poitevin. Dit dichte labyrint van water en planten is het op één na grootste natte gebied van [[Frankrijk]] (na de [[Camargue]]). Duik onder in deze mysterieuze amfibiewereld, laat uw bootje glijden over kanalen vol eendenkroos, fiets of wandel langs vochtige weiden die omzoomd zijn door populieren of wilgen. U zult versteld staan over het enorme contrast tussen deze wemelende doolhof en de uitgestrekte vlakten van het drooggelegde moeras, het [[Marais Poitevin maritime|Marais Desséché]], dat grenst aan de zee.
 
==Ontstaan==
Regel 13:
 
==Tradities==
De moerasbewoners hadden lage, witgekalkte huizen, die gegroepeerd stonden op eilandjes of dijken, buiten de overstromingsgebieden. Vrijwel iedereen bezat daarnaast ook nog een (afgelegen) hut. De meeste huizen hadden aan het water een ''cale'', een soort miniatuurkreek waar de bootjes konden aanleggen. Boten waren namelijk het enige praktische transportmiddel. Zij werden gemanoeuvreerd met een bootshaak (''pigouille'') of met een korte roeispaan (''pelle''). Jollen waren licht en slank, men ging ermee naar de markt of mis en bracht er de kinderen mee naar school. Brede massieve vletten werden gebruikt voor het transport van oogst en vee.<br>
De bewoners leverden hun melk aan coöperaties die een befaamde boter produceerden; de wei werd gebruikt om varkens te mesten. Er werd ook gevist op harder, rivierbaars, karper, voorn en rivierkreeft. Rieten fuiken (''bourgnons'') werden gemaakt om paling te vangen. Tijdens de winter werd ook op waterwild (eend, plevier, watersnip) gejaagd.
 
==Flora en fauna==
Het moeras heeft vele micromilieus waarin een heleboel plantensoorten gedijen: waterplanten (Canadese waterpest, waterviolier, kikkerbeet, eendenkroos, moerasdotterbloem, waterranonkel, groot blaasjeskruid) en oeverplanten (zwarte els, gewone els, gele lis, moerasspirea, riet, kattenstaart, tamarinde), ook weideplanten die in het Marais Mouillé, in het oosten (rietzwenkgras, kievitsbloem, ruige zegge, moerasorchis), verschillen van die in het Marais Saumâtre (brak moeras) in het westen (zilte rus, kustzegge, iris spuria, addertongboterbloem, trifolium squamosum). Dichter bij zee, in het [[Marais Poitevin maritime|Marais Desséché]] (drooggelegde moeras) groeien kustplanten (zulte, gewoon kweldergras in de schorren; gewone zoutmelde, zeekraal, klein slijkgras in het slik) en duinplanten (steeneik, strandhaver, zeekool, dianthus gallicus, helmgras, zeeden).<br>
Het moeras is ook zeer vogelrijk, zowel trek- als standvogels vinden hier een ideale leefomgeving: kwartelkoning, velduil, bruine kiekendief, purperreiger, grutto, en groenpootruiter komen onder andere voor.<br>
Ook heel wat zoogdieren kunt u tegenkomen. De grote hoefijzerneus is een vleermuis met een spanwijdte tot wel 40cm. De zeldzame en bedreigde Europese otter lust kikkers, padden en vooral paling. De Westeuropese woelrat of 'waterrat', die vroeger talrijk aanwezig was, leeft dicht bij de oevers in de dichte begroeiing waar hij granen en wortels eet.<br>
Wat betreft reptielen, amfibieën en insekten: kent u de ringslang, de marmersalamander, de blauwe vuurvlinder, de alpenboktor of de elft?
 
==Embleem==
Het moeras heeft als embleem de Europese paling (''anguilla anguilla''), tegenwoordig een beschermde diersoort. Deze vissen planten zich voort in de [[Sargassozee]] net ten oosten van het [[Caraïbisch gebied]]. De larven trekken vervolgens via de [[Atlantische oceaan]] naar [[Europa]]. Bij hun aankomst in [[Frankrijk]] zijn het ''civelles'' (van de [[Gironde]] tot de [[Pyreneeën]] zegt men ''pibales''). Ze hebben dan een doorschijnend lichaam, vandaar de Nederlandse naam: glasaaltjes. Van november tot maart zwemmen ze de rivieren op. Vervolgens verblijven ze zo'n tien jaar in zoet water, waar ze opgroeien en hun donkere zilverkleur krijgen. Daarna keren ze terug naar de [[Golf van Mexico]] en begint de hele cyclus opnieuw.
 
==Bedreigingen==
Het moeras heeft te lijden onder de uitbreiding van de graanteelt, waardoor ze geleidelijk uitdrogen.: Dede intensieve landbouw pompt op (te) grote schaal grondwater op en gebruikt meststoffen en nitraten die het ecosysteem in gevaar brengen.<br>
Recent valt het park onder het project '''Natura 2000''' dat probeert de biodiversiteit van kwetsbare natuurgebieden te beschermen.
 
Regel 34:
79510 [[Coulon]]<br>
+33.5 49 35 99 29<br>
[http://www.marais-poitevin.fr]<br> Praktische informatie voor de organisatie van uw verblijf. 's Morgens en 's middags; zondags gesloten.
Praktische informatie voor de organisatie van uw verblijf. 's Morgens en 's middags; zondags gesloten.
 
[http://www.parc-marais-poitevin.fr] De site van het Parc interrégional du Marais Poitevin (natuurprojecten, -dossiers enz.)
Regel 42 ⟶ 41:
 
==Situering==
Michelinkaarten 316, H/L 6/9, en 324 D/G2. Het park bestaat uit twee delen: de vochtige moerassen in het binnenland, die in het noorden worden begrensd door de kalkvlakte van de [[Vendée]] en in het zuiden door de kalkhellingen van [[Aunis]], en het [[Marais Poitevin maritime|drooggelegde deel]] bij de kust.
 
==Planning==
VoorzieTrek ongeveer twee dagen in totaal uit voor de verkenning van de moerassen, maar gun uzelf ook de tijd voor leuke wandelingen langs het water en andere attracties.
 
==Bekijken==