Albina: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Marowijne (Import from wikitravel.org/nl) |
Info (Import from wikitravel.org/nl) |
||
Regel 1:
'''Albina''' is een stadje met ongeveer 4000 inwoners in het gelijknamige ressort Albina, gelegen in het district [[Marowijne]], in het uiterste oosten van [[Suriname]]. De plaats ligt circa 140 kilometer ten oosten van [[Paramaribo]] aan een bocht van de rivier Marowijne, tegenover Saint-Laurent-du-Maroni ([[Frans-Guyana]]).
==Info==
Albina werd gesticht op 13 december 1846 door de Duitse ex-legerkorporaal August Kappler op de plaats van een voormalige Caraïbennederzetting (van de overleden hoofdman Kwakoe). De plaats lag op 3 meter boven de hoogste waterstand van de rivier, die daar ongeveer 2,2 kilometer breed was. Kappler noemde de plaats Albina, naar zijn verloofde en latere vrouw Albina Liezenmaier. In de buurt van de plaats lag eerder een indianendorp genaamd "Abrina", die echter niets van doen heeft met de naam (lokale inwoners noemden/noemen de plaats ook wel naar Kappler zelf: Kaplari). Kappler was er niet voor het eerst, toen hij districtscommandant was in de toenmalige militaire post Willem Frederik aan de Marowijnerivier was hij al eens op zoek geweest naar een geschikte locatie om zich te vestigen na zijn dienst in het Nederlandse Leger in Suriname. Hij wilde er naturellen (zoals vlinders en insecten) verzamelen, houthakken en handel drijven met de lokale marrons en andere inheemse stammen langs de rivier.
De plaats lag ten tijde van de stichting erg geïsoleerd (eerder bestonden er een aantal Nederlandse militaire vestigingen langs de rivier, maar die waren enige tijd daarvoor opgeheven) en was alleen per rivier te bereiken.
In het Lawagebied werd in de tweede helft van de 19e eeuw goud gevonden. Het plaatsje groeide nu snel en werd in 1876 de vestigingsplaats van de districtscommissaris. Na de Eerste Wereldoorlog werd Albina bekend als badplaats. De langs de rivier gelegen Emmastraat telde tal van witgeschilderde houten huizen die sterk leken op de statige huizen van Paramaribo. Veel inwoners van Paramaribo kwamen hier een korte vakantie houden of een dagtripje maken. Eind jaren twintig werd een weg aangelegd vanaf Moengo, die nu deel uitmaakt van de Oost-Westverbinding. Op 27 februari 1969 werd een veerdienst op Saint-Laurent-du-Maroni geopend. Begin jaren '80 werd het een plaats voor dagjesmensen uit Paramaribo.
In december 1986 werd Albina door het Nationaal Leger van Suriname in brand gestoken, nadat de plaats tijdens de Binnenlandse Oorlog herhaaldelijk was geplunderd, door zowel het leger als het Junglecommando. Grote delen van Albina werden verwoest en grote groepen Surinamers vluchtten naar de overkant van de rivier. Na afloop van de oorlog werd de beschoeiing langs de Marowijne via Nederlandse ontwikkelingshulp hersteld en werd een begin gemaakt met de wederopbouw. De veerpont naar Saint-Laurent-du-Maroni is weer in de vaart. In Oost-Suriname is verder echter weinig geïnvesteerd door de Surinaamse regering en politie en leger hebben er nauwelijks invloed.
De laatste jaren zijn steeds meer Brazilianen -vaak illegaal- in het dorp komen wonen. Veel van hen komen uit de favela's. Hun sociale positie is laag. In december 2009 kwam het op kerstavond tot etnische onlusten onder de bevolking nadat een inwoner was doodgestoken door een Braziliaanse goudzoeker. Ongeveer 500 inwoners (veelal Marrons of, zoals ze in de media vaak worden genoemd - boscreolen) vooral uit de wijk Patanam vielen daarop de Braziliaanse en Chinese gemeenschap aan, waarbij ten minste een dode en zeven gewonden vielen, bezittingen werden geplunderd en ruim twintig Braziliaanse vrouwen werden verkracht. Een aantal personen wordt nog vermist. Na het incident kregen de Braziliaanse en Chinese gemeenschappen militaire bescherming. De Surinaamse politie heeft tientallen verdachten opgepakt in verband met het incident. In een Braziliaans vliegtuig werden Brazilianen geëvacueerd naar Belém. Surinaamse media hebben de regering opgeroepen om te komen met een sociaal plan voor de regio en willen het gebied verklaren tot 'zorggebied' om meer geld en mankracht beschikbaar te krijgen voor onderwijs, werkgelegenheid, herstel van het overheidsgezag, ondernemersbegeleiding en sociale begeleiding.
==Arriveren==
| |||