Luxemburg (land)

Luxemburg (land)

Locatie
Vlag
Beknopt
Hoofdstad	Luxemburg
Regering	constitutionele monarchie
Munt	euro (EUR)
Oppervlakte	2.586 2 km
Bevolking	576.249 (2016)
Taal	Luxemburgs (officieel), Duits en Frans (administratieve talen)
Religie	87% rooms-katholiek, rest: protestants, joods en moslim
Elektriciteit	230V/50Hz (Europese stekker)
Oproepcode	+352
Internet TLD	.lu
Tijdzone	UTC+1

Luxemburg, officieel het Groothertogdom Luxemburg (Luxemburgs: Groussherzogtum Lëtzebuerg, Frans: Grand-Duché de Luxembourg, Duits: Großherzogtum Luxemburg), is een land in het westen van Europa dat grenst aan België, Duitsland en Frankrijk. Met een oppervlakte van 2.586 km² en met minder dan een half miljoen inwoners is het groothertogdom Luxemburg na Malta het kleinste land binnen de Europese Unie. De hoofdstad en grootste stad van het land is het gelijknamige Luxemburg, dat bekend staat om zijn koninklijk paleis.

Info

Luxemburg is een parlementaire democratie met een groothertog als constitutioneel monarch. Sinds de stichting van het Graafschap Luxemburg in 963 is het land volop beïnvloed door het veel grotere Frankrijk aan de ene kant en het eveneens veel grotere Duitsland aan de andere kant, waardoor het diverse malen onderwerp van conflict is geweest. Desondanks wist het groothertogdom in 1867 zijn onafhankelijkheid zeker te stellen, al was het tot 1890 nog wel in personele unie met Nederland verbonden. Verder is het in beide wereldoorlogen door Duitsland binnengevallen.

De afgelopen jaren heeft het groothertogdom zich getoond als een voorstander van internationale economische, politieke en militaire samenwerking. Zo behoort het land tot de grondleggers van diverse internationale organisaties zoals de Europese Unie, de NAVO, de Verenigde Naties, de OESO en de Benelux. Deze internationale samenwerking heeft ervoor gezorgd dat Luxemburg zich de laatste decennia heeft kunnen ontwikkelen van een voornamelijk op staalproductie gebaseerde economie tot een economie die vooral berust op internationale handel en bankwezen. Gevolg is dat het land vandaag de dag behoort tot de welvarendste landen ter wereld, getuige een bruto binnenlands product (bbp) per hoofd van de bevolking van $ 113.044 (2008)[5], waarmee het het land is met het hoogste bbp per hoofd van de bevolking volgens het Internationaal Monetair Fonds.

Geschiedenis

Kelten, Romeinen en Franken

De eerste nederzettingen uit het gebied dat nu Luxemburg heet zijn Keltische nederzettingen uit de 2e eeuw v.Chr. Tussen 58 en 51 v.Chr. trok de Romeinse veldheer Julius Caesar het gebied binnen en werd het een deel van het Romeinse Rijk. Tijdens de volksverhuizingen die ontstonden bij het uiteenvallen van het Romeinse Rijk in de 5e eeuw verdrongen de Germaanse Franken de Romeinen uit het gebied. In de daaropvolgende eeuwen werden de inwoners door monniken tot het christendom bekeerd en werden er kloosters gebouwd. De Abdij van Echternach werd in 698 door de Angelsaksische missionaris Willibrord gesticht.

Graafschap Luxemburg

In 963 maakte het gebied deel uit van het Heilige Roomse Rijk. In dat jaar verwierf gouwgraaf Siegfried van de Ardennengouw vanwege een ruil met de abdij Sankt Maximin in Trier het gebied met de burcht Lucilinburhuc. Hiermee legde hij de grondslag voor het Duitse adellijke geslacht Luxemburg en het Graafschap Luxemburg.

Met de dood van Koenraad II in 1136 stierf het eerste geslacht Luxemburg uit en erfde Hendrik de Blinde, graaf van Namen, het gebied. Hierdoor ontstond een korte vereniging van Luxemburg met het Graafschap Namen. Na de dood van Koenraad werden de graafschappen echter weer opgesplitst doordat diens erfenis aan zijn 10-jarige dochter Ermesinde II van Namen betwist werd door haar achterneef Filips van Henegouwen. In 1199 werd Namen daarom aan Filips toegewezen, terwijl Ermesinde en haar echtgenoot Theobald I van Bar de graafschappen Luxemburg, La Roche-en-Ardenne en Durbuy toegewezen kregen. Na Theobalds dood hertrouwde Ermesinde met Walram III van Limburg, zodat ook het Graafschap Aarlen bij het Graafschap Luxemburg ging horen.

Zo ontwikkelde zich rond het fort geleidelijk een plaatsje dat het centrum werd van het kleine graafschap met grote strategische waarde. In 1308 werd graaf Hendrik VII van Luxemburg tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond en twee jaar later werd zijn zoon Jan de Blinde koning van het Koninkrijk Bohemen, zodat de macht van de Luxemburgers in het Heilige Roomse Rijk steeds groter werd. In 1354 verhief keizer Karel IV van het Heilige Roomse Rijk, die zelf graaf van Luxemburg was geweest, het land tot hertogdom onder hertog Wenceslaus I.

Hertogdom Luxemburg

Wenceslaus I werd in 1383 opgevolgd door Wenceslaus II. Deze besloot echter het hertogdom in 1388 te verpanden aan Jobst van Moravië zodat er vanaf dat moment tot in 1457 zowel een hertog van Luxemburg bestond als een hertog van Luxemburg bij verpanding. Na de dood van keizer Sigismund, die ook hertog van Luxemburg was, in 1437, kwam het Huis Luxemburg wegens een gebrek aan mannelijke erfgenamen in een opvolgingscrisis terecht. Dit leidde ertoe dat de hertogin bij verpanding Elisabeth van Görlitz in 1443 besloot tot de verkoop van Luxemburg aan Filips de Goede van Bourgondië, zodat Luxemburg een deel werd van de Bourgondische Nederlanden. Staatsrechtelijk bleef het Hertogdom Luxemburg echter een deel van het Heilige Roomse Rijk.

Na de dood van de laatste hertog van Bourgondië in 1477 kwam Luxemburg samen met de andere Bourgondische erven in handen van diens dochter Maria van Bourgondië en haar echtgenoot, de latere keizer Maximiliaan I van Oostenrijk.

Bij de opsplitsing van het Habsburgse Huis in een Spaanse en een Oostenrijkse Habsburg kwam Luxemburg in 1555 toe aan de Spaanse linie. In Luxemburg waren betrekkelijk weinig calvinisten en daarom bleef het land de Beeldenstorm bespaard en bleef het gedurende de gehele Tachtigjarige Oorlog Spaans gezind. Na het beëindigen van de Frans-Spaanse Oorlog in 1659 wordt bij de Vrede van de Pyreneeën besloten tot de eerste deling van Luxemburg: het zuiden van het land tussen Diedenhoven en Montmédy wordt afgescheiden van de rest en komt toe aan Frankrijk. Tussen 1684 en 1697 staat het land overigens even, als gevolg van de herenigingen van Lodewijk XIV, geheel onder Franse heerschappij.

Ten gevolge van de Spaanse Successieoorlog kwam Luxemburg in 1714 toe aan de Oostenrijkse Nederlanden en werd daarmee opnieuw een Habsburgs land. In 1795 kwam het land echter weer, vanwege Napoleons veroveringen, onder Franse heerschappij en werd het hertogdom omgevormd tot het departement Wouden.

Groothertogdom Luxemburg (Huis Oranje-Nassau)

Nadat Napoleon in 1815 verslagen was, werd Luxemburg betwist door Nederland en Pruisen. Op het Congres van Wenen werd toen besloten tot de vorming van het Groothertogdom Luxemburg met de Nederlandse koning Willem I als groothertog van Luxemburg. Bovendien werd Luxemburg lid van de Duitse Bond en kreeg het een fort dat bezet werd door Pruisische troepen. Het Congres van Wenen had ook een tweede deling van Luxemburg tot gevolg: Bitburg en omgeving werd onderdeel van de Pruisische Rijnprovincie.

Bij het Verdrag van Londen (1839), dat de officiële onafhankelijkheid van België betekende, werd Luxemburg voor de derde maal opgesplitst en verloor het meer dan de helft van zijn grondgebied aan België. Luxemburg had zich tijdens de Belgische opstand van 1830 namelijk massaal achter België geschaard, behalve de stad Luxemburg, die nog altijd bezet werd door Pruisische troepen die loyaal bleven aan de Nederlandse koning. Het grotere Franstalige westelijke deel werd daarom samen met het voormalige Hertogdom Bouillon de Belgische provincie Luxemburg, terwijl het kleinere, overblijvende, Duitstalige, oostelijke deel in personele unie met Nederland verenigd bleef.

In 1867 leidde de Luxemburgse kwestie bijna tot een oorlog met Pruisen. De Franse keizer Napoleon III probeerde Luxemburg namelijk te kopen van de Nederlandse koning Willem III, die hier wel wat in zag. Dit viel bij de Pruisische kanselier Otto von Bismarck echter niet in goede aarde: Luxemburg, het vaderland van het Huis Luxemburg, dat vier Rooms-Duitse keizers voortgebracht heeft, mocht niet in handen van de ‘vijand’ vallen. Uit deze tijd stamt ook het motto van Luxemburg “mir wëlle bleiwe wat mir sinn” (wij willen blijven wat wij zijn), dat wil zeggen geen Duitser of Fransman worden. Bij het Verdrag van Londen (1867) werd de twist bijgelegd door Luxemburg “voor altijd neutraal” te verklaren. Daarnaast werd besloten tot de ontmanteling van het Pruisische fort. Hierdoor werd Luxemburg in feite onafhankelijk, hoewel het land nog wel in personele unie met Nederland verenigd bleef.

Groothertogdom Luxemburg (Huis Nassau-Weilburg)

Aan de personele unie met Nederland kwam een einde in 1890, het jaar waarin koning Willem III overleed zonder een mannelijke opvolger na te laten. Wilhelmina werd toen koningin van Nederland, terwijl Adolf van Nassau-Weilburg de nieuwe groothertog van Luxemburg werd.

Het tot dan toe zeer arme, zuiver agrarische Luxemburg werd eind 19e eeuw welvarend dankzij de opleving van de ijzerindustrie. Door het omstreeks 1870 uitgevonden Thomas-Gilchristprocedé werd het namelijk mogelijk om uit het fosforrijke Luxemburgse ijzererts goed staal te fabriceren. De nieuwe industrie werd grotendeels gefinancierd met Duits kapitaal.

Terwijl het relatief overbevolkte Luxemburg in de tweede helft van de 19e eeuw bijna een kwart van zijn bevolking kwijtraakte door emigratie (voornamelijk naar Frankrijk en de Verenigde Staten), wordt het land vanwege de vele Italiaanse emigranten een immigratieland.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd de Luxemburgse neutraliteit geschonden door Duitsland, dat Luxemburg gebruikte om op te kunnen trekken naar Frankrijk. Na de oorlog kwam het tot een staatscrisis in Luxemburg vanwege de pro-Duitse houding in deze oorlog van groothertogin Maria Adelheid. Dit leidde in 1919 tot het aftreden van de groothertogin ten gunste van haar zus Charlotte.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Luxemburgse neutraliteit wederom geschonden. Het land werd in mei 1940 door Duitse troepen bezet en in augustus 1942 formeel door het Derde Rijk geannexeerd. Tijdens de Duitse bezetting was de Volksduitse Beweging de enige toegestane partij in het land. Op 10 september 1944 werd Luxemburg door de Amerikanen bevrijd.

In 1945 werd Luxemburg lid van de Verenigde Naties en in 1948 richtte het samen met België en Nederland de Benelux op. Een jaar later trad het land toe tot de NAVO. In 1957 werd Luxemburg een van de zes oprichters van de Europese Economische Gemeenschap (EEG), een voorloper van de Europese Unie. In 1985 sluit Luxemburg met vier andere EEG-lidstaten het Schengenverdrag dat in 1995 in werking trad, genoemd naar de gelijknamige Luxemburgse plaats Schengen. In 1985 verkreeg het gezamenlijke Luxemburgse volk de Karlsprijs wegens bijzondere verdiensten voor de Europese eenheid. In 1999 trad het land toe tot de eurozone en in 2002 heeft de euro de Luxemburgse frank als wettig betaalmiddel vervangen.

Regio's

Regio's van Luxemburg

Steden

• Luxemburg — Hoofdstad en tevens een belangrijke internationale stad
• Clervaux — Een kleine kasteelstad in de Luxemburgse Ardennen
• Diekirch — Stad met grote betekenis in de Tweede Wereldoorlog
• Echternach — Kleine stad, bekend wegens haar basiliek die de crypte van Sint Willibrord bevat
• Ettelbruck — De transporthub van noordelijk Luxemburg
• Grevenmacher
• Larochette
• Mertert — De enige haven van het land, gelegen aan de rivier de Moezel
• Vianden — Pittoresk stadje dat met haar kasteel een van de grootste trekpleisters van Luxemburg is
• Wiltz

Andere bestemmingen

• Esch-sur-Sûre — Minuscuul dorpje gebouwd rondom een kasteel. De nabije dam maakt de trekpleister Lac de la Haute Sûre mogelijk.

Arriveren

Paspoort en visum

Luxemburg (land) behoort tot de Schengenzone.

Er zijn geen grenscontroles tussen landen die de Verdragen van Schengen ondertekend en geïmplementeerd hebben. Het gaat om de lidstaten van de Europese Unie (behalve Bulgarije, Cyprus, Ierland, Roemenië en het Verenigd Koninkrijk), IJsland, Liechtenstein, Noorwegen en Zwitserland. Daarnaast is een visum dat uitgegeven is voor een lidstaat van de Schengenzone geldig voor alle lidstaten die de verdragen getekend en geïmplementeerd hebben. Maar let op: niet alle EU-lidstaten hebben de Verdragen van Schengen ondertekend, en er bestaan ook lidstaten van de Schengenzone die geen lid zijn van de Europese Unie. Dit betekent dat er mogelijk douanecontroles kunnen plaatsvinden maar geen immigratiecontroles (als je reist binnen Schengen maar van/naar een niet-EU-land) of dat er immigratiecontroles kunnen plaatsvinden maar geen douanecontrole (als je reist binnen de EU maar van/naar een niet-Schengen-land).

Luchthavens in Europa zijn verdeeld tussen "Schengen" en "geen Schengen"-secties, die corresponderen met de "binnenlandse" en "buitenlandse" secties in andere landen. Als je van buiten Europa naar een Schengenland vliegt en dan doorreist naar een ander Schengenland, dan kan je de douane- en immigratiecontroles in het eerste land voltooien en dan direct doorreizen naar het tweede land zonder verdere controles. Reizen tussen een Schengenland en een niet-Schengenland zal resulteren in de gebruikelijke grenscontroles. Denk eraan dat of je nu wel of niet binnen de Schengenzone reist, het bij veel luchtvaartmaatschappijen verplicht is om altijd een paspoort of identiteitskaart te kunnen tonen. Onderdanen van lidstaten van de Europese Unie of van de EFTA (IJsland, Liechtenstein, Noorwegen, Zwitserland) hoeven alleen een geldig paspoort of identiteitskaart bij zich te dragen voor toegang tot de Schengenzone — zij hebben nooit een visum nodig, hoe lang het bezoek ook duurt. Onderdanen van andere landen moeten een geldig paspoort bij zich dragen, en hebben afhankelijk van de nationaliteit een visum nodig.

Alleen onderdanen van de volgende niet-EU/EFTA-landen hebben geen visum nodig voor toegang tot de Schengenzone: Albanië*, Andorra, Antigua en Barbuda, Argentinië, Australië, Bahama's, Barbados, Bosnië en Herzegovina*, Brazilië, Brunei, Canada, Chili, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Israël, Japan, Kroatië, Noord-Macedonië*, Maleisië, Mauritius, Mexico, Monaco, Montenegro*, Nieuw-Zeeland, Nicaragua, Panama, Paraguay, Saint Kitts en Nevis, San Marino, Servië*/**, Seychellen, Singapore, Taiwan*** (Republiek China), Verenigde Staten, Uruguay, Vaticaanstad, Venezuela, Zuid-Korea, alsook personen met een British National (Overseas)-paspoort, een Hongkong-SAR-paspoort of een Macau-SAR-paspoort.

Bezoekers van deze visa-vrije landen mogen niet langer dan 90 dagen blijven in een periode van 180 dagen in de Schengenzone als geheel, en mogen in principe niet werken tijdens de verblijfsduur (al zijn er een aantal Schengenlanden die onderdanen van bepaalde nationaliteiten wel toestaan te werken — zie beneden). De teller begint op het moment dat je een lidstaat van de Schengenzone binnentreedt en verloopt niet als je een bepaald Schengenland verlaat voor een ander Schengenland of vice-versa. Echter, onderdanen van Nieuw-Zeeland mogen wel langer dan 90 dagen blijven indien zij alleen bepaalde Schengenlanden bezoeken - zie voor een uitleg van de Nieuw-Zeelandse regering (in het Engels).

Als een niet-EU/EFTA-onderdaan bent (zelfs van een visa-vrij-land, met uitzondering van Andorra, Monaco of San Marino), zorg er dan voor dat jouw paspoort gestempeld wordt bij het binnentreden en bij het verlaten van de Schengenzone. Zonder stempel bij binnenkomst kan je behandeld worden als hebbende de verblijfsduur overschreden bij vertrek; zonder stempel bij vertrek kan je de toegang tot de Schengenzone de volgende keer ontzegd worden wegens het overschrijden van de verblijfsduur in een vorige reis. Als je geen stempel kan bemachtigen, behoud dan documenten als instapkaarten, transportkaartjes en bonnetjes van geldautomaten, omdat die de grenspolitie kunnen helpen overtuigen dat je legaal in de Schengenzone verbleven bent.

Let op dat:

(*) onderdanen van Albanië, Bosnië en Herzegovina, Noord-Macedonië, Montenegro en Servië een biometrisch paspoort nodig hebben om van visa-vrij reizen gebruik te kunnen maken;

(**) onderdanen van Servië met paspoorten uitgegeven door het Serbian Coordination Directorate (bewoners van Kosovo met Servische paspoorten) wel een visum moeten aanvragen;

(***) onderdanen van Taiwan hun ID-nummer vastgelegd moeten hebben in hun paspoort om van visa-vrij reizen gebruik te kunnen maken.

Per vliegtuig

De enige grote luchtvaartmaatschappij van Luxemburg is Luxair en vliegt op verschillende Europese luchthavens aan. Het nationale vliegveld van Luxemburg is Findel, gelegen ten oosten van de stad Luxemburg. De KLM vliegt een aantal keren per dag van Amsterdam Schiphol naar Luxemburg Findel.

Per trein

Het station van Luxemburg is rechtstreeks bereikbaar per trein vanuit Brussel, Metz ( Frankrijk ) en Trier ( Duitsland ). Voor informatie zie de websites van de CFL, de Deutsche Bahn of de NMBS.

Er zijn voordelege dagretours verkrijgbaar voor het traject Trier-Luxemburg.

Per auto

Luxemburg is per auto goed te bereiken en het staat erom bekend dat hier de brandstoffen goedkoper zijn dan in de buurlanden.

Per bus

Per bus is Luxemburg goed te bereiken en er komen jaarlijks ook veel bussen op bezoek in Luxemburg door het toerisme.

Per boot

Per boot is Luxemburg te bereiken via verscheidene rivieren, de bekendste is de rivier de Moezel, welke op de grens van Luxemburg en Duitsland ligt.

Rondreizen

U kunt rondreizen langs de pittoreske plaatsen langs de Moezel en tevens in de Luxemburgse Ardennen in het noorden. Er zijn een tal van leuke plaatsen om rond te reizen.

Trein & bus

Het openbaar vervoer in het land wordt grotendeels verzorgd door de CFL, de Luxemburgse spoorwegen. De spoorlijn Luxemburg - Kleinbettingen - Arlon is eigendom van de CFL, maar wordt (omdat dit traject met het Belgische 3000V gelijkstroomsysteem geëlektrificeerd is) geëxploiteerd door de NMBS. Een groot aantal busdiensten wordt uitgevoerd door particuliere ondernemers met een concessie van de RGTR (Regime Générale des Transports Routiers).

Belangrijke bus/trein-overstappunten in het land zijn Luxembourg, Ettelbruck, Esch/Alzette en Wasserbillig. De meeste treinen en bussen rijden ieder uur en vaak ieder halfuur (op zondag minder frequent).

De Luxemburgse overheid heeft begin jaren '90 een eenheidstarief voor het openbaar vervoer in het hele land ingesteld. Er zijn de volgende kaartsoorten verkrijgbaar, alle geldig op trein en bus in het hele land:

• Kurzstreckebiljee: Enkele reis, alleen geldig binnen een bepaald aantal zones voor de duur van 1 uur.
• Tageskaart: Dagkaart, geldt na afstempeling in een stempelautomaat voor onbeperkt reizen in het hele land tot de volgende ochtend 6:00 uur.
• Oeko-Biljee: Algemeen maandabbonement geldig in het hele land.

Alle bovenstaande vervoerbewijzen zijn niet persoonsgebonden en voor vakantiegangers die twee weken of langer in Luxemburg zijn, kan het Oeko-Biljee voordeliger zijn dan iedere keer een dagkaart kopen!

Taal

De omgangsspraak is Letzebuergesch, een moezelfrankisch dialekt, het lijkt een mix van Frans en Duits, maar het is een eigen taal die veel eigen woorden bevat.

• Letzebuergesch
• Frans
• Duits

Bekijken

Klein Zwitserland is een populaire toeristische regio vanwege zijn mooie landschap met rotsen, watervallen, bossen, riviertjes. Het is eigenlijk het dal van de rivier de Muller aan de grens met Duitsland. De grootste stad daar is Echternach.

• 
  Stad Luxemburg
• 
  Mullerthal
• 
  Kasteel Vianden
• 
  Ettelbruck

Kopen

In Luxemburg-stad en de andere toeristische plaatsen is er de mogelijkheid tot shoppen.

Kosten

Voor de invoering van de Euro was het algemeen bekend dat door de lage accijnzen de prijzen van alcoholhoudende dranken, rookartikelen en brandstof lager zijn dan in Nederland en België. Tegenwoordig is eigenlijk alleen benzine goedkoper.

Eten

Traditionele schotels zijn grotendeels gebaseerd op varkensvlees en aardappelen. Het onofficiële nationale gerecht is judd mat gaardebounen of gerookte varkensnek opgediend met gekookte broodbonen. Een must als je de kans krijgt is Gromperekichelchen (letterlijk, aardappelkoekjes) welke een soort van gefrituurde gesneden aardapellen is met ajuinen, sjalotten en peterselie. Ze worden typisch geserveerd op openluchtevenementen zoals markten en braderiën, ze zijn een absolute delicatesse en een leuke snack op een koude winterdag.

In de meeste restaurants zal het typische lokale eten meestal Franse keuken zijn in grote porties. Italiaans is populair sinds de jaren '60. Thuis koken is sterk beïnvloed door de recepten van Ketty Thull, blijkbaar het best verkopende kook- en bakboek in Luxemburg sinds WO II.

Uitgaan

Uitgaanscentra zijn er vooral in Grund ("Gronn"), het Alzettedal in het centrum van de stad Luxemburg en een aantal megabioscopen op de Kirchberg. Let op: het nachtleven is in het weekeinde iets rustiger dan in andere Europese steden/landen omdat veel werknemers van de banken en EU-instellingen in het weekeinde naar hun eigen land gaan.

Overnachten

Een uitgebreid overzicht van de diverse overnachtingsmogelijkheden kan je hier terugvinden.

Werken

Werk en verblijfsvergunning

Staatsburgers van de zgn. Schengen-landen hebben geen visum of werkvergunning nodig om in Luxemburg te kunnen werken. Je moet alleen kunnen aantonen dat je een arbeidsovereenkomst hebt en een vast woonadres. Ga met je paspoort, arbeidscontract en huurovereenkomst of koopcontract van je huis naar het gemeentehuis van de gemeente waar je woont en je krijgt na invullen van een paar formulieren een voorlopige verblijfsvergunning. Enige dagen na het invullen van de formulieren kan het zijn dat je je voor een interview bij de gendarmerie moet verschijnen. Na ongeveer twee weken krijg je dan je definitieve verblijfsvergunning.

Werkgelegenheid

De grootste categorieën werk zijn de banken, de Europese instituten, de horeca en de bouw. Luxemburg telt, mede door z'n strenge bankwetgeving ongeveer 200 verschillende banken. Daarnaast is de stad de zetel van diverse Europese instellingen. Naast deze economische activiteiten is ook toerisme een belangrijke bron van inkomsten. De horeca is voor een groot deel in handen van Nederlandse ondernemers. De stad en met name de wijk Kirchberg is al jarenlang een grote bouwput, al is dat door de financiële crisis de laatste jaren wat minder geworden. De bouwsector is voor het grootste deel in handen van Italiaanse ondernemers en er werken veelal Portugese bouwvakkers.

De Amerikaanse bandenfabriek Goodyear heeft een grote fabriek met testcircuit (waar ook regelmatig autoraces worden gehouden) in het dorp Colmar Berg, nabij Ettelbruck.

Veiligheid

Luxemburg behoort tot de veiligste landen ter wereld.

Gezondheid

Het voedsel en kraantjeswater in Luxemburg zijn perfect en de gezondheidszorg is eersteklas. Het klimaat is gemiddeld maar de zomers kunnen heet zijn, alhoewel de temperatuur zelden boven de 30 °C zal gaan.

Respect

Probeer wat respect te tonen voor de lokale taal en een kleine inspanning te doen door enkele woorden Letzeburgs te spreken zoals de standaard groet "Moien". Vermijd om "Luxemburgisch" een dialect van de Duits te noemen en te denken dat het land maar een extensie is van Frankrijk of Duitsland.

Als je de keuze hebt, spreek dan liever Frans dan Duits met de Luxemburgers, ze hebben op z'n zachtst gezegd een wat moeilijke verstandhouding met de Duitsers. Als je als Nederlander in het Frans tegen een Luxemburger begint zal dat ten zeerste gewaardeerd worden.

Bijkomend voordeel voor Limburgers is dat het Maastrichtse stadsdialect erg verwant is aan het Letzebuergisch, dus Maastrichtenaren kunnen in Luxemburg gewoon hun eigen dialect spreken en de Luxemburgers zullen ze prima verstaan!

Contact

Landen in Europa

Balkan: Albanië · Bosnië-Herzegovina · Bulgarije · Kosovo · Kroatië · Montenegro · Noord-Macedonië · Roemenië · Slovenië · Servië Baltische staten: Estland · Letland · Litouwen Benelux: België · Luxemburg · Nederland Britse Eilanden: Ierland · Verenigd Koninkrijk Centraal-Europa: Duitsland · Hongarije · Liechtenstein · Oostenrijk · Polen · Slovenië · Slowakije · Tsjechië · Zwitserland Frankrijk en Monaco: Frankrijk · Monaco Iberisch Schiereiland: Andorra · Gibraltar · Portugal · Spanje Italiaans Schiereiland: Italië · Malta · San Marino · Vaticaanstad Kaukasus: Armenië · Azerbeidzjan · Georgië Oost Middellandse Zee: Cyprus · Griekenland · Turkije Oost-Europa: Kazachstan · Moldavië · Oekraïne · Rusland · Wit-Rusland Scandinavië: Denemarken · Finland · Noorwegen · IJsland · Zweden